Paisaje sin casas

Paisaje sin casas fue estrenada en el Espai Lliure en el año 2013, aunque el texto se remonta a bastante antes, a finales de los años 80, momento que retrata el montaje.

La acción transcurre en Barcelona, esa Barcelona quinqui de los 80 que tantas y tantas veces ha sido retratada en la ficción. Una Barcelona donde no era raro encontrarse a un yonqui navaja en mano dispuesto a hacer cualquier cosa por conseguir su próximo chute. O, al menos, eso nos han contado (yo soy demasiado joven para saberlo de primera mano).

Los protagonistas de Paisaje sin casas son tres hombres que charlan en un piso miserable, suspendidos en el tiempo. No tienen oficio ni beneficio, pero sí adicciones y consiguen el dinero de la única forma que saben, robándolo. No les gusta su vida, pero tampoco hacen nada por cambiarla. De hecho, podríamos decir que no pasa nada durante todo el montaje, solo pasa el tiempo.

Carles Gilabert, Eduardo Telletxea y Javier Beltrán dan vida a estos tres hombres y consiguen encerrarnos en su universo opresivo. Su trabajo interpretativo es impecable, su forma de estar, de respirar, de hablar, de mirar nos hace creer que realmente estamos en ese piso cochambroso observando a esos pobres desgraciados.

Sin embargo, yo tuve problemas para creerme el texto, y es que, en mi opinión,  Paisaje sin casas peca, como tantos otros textos centrados en el mundo marginal, de un exceso de romanticismo. Pero en este caso, el romanticismo no está tanto en el ojo del que mira (como ocurre con los textos de Koltès) sino en la visión de los propios personajes. Esto los convierte en auténticos poetas: rápidos y precisos en la metáfora, con un lenguaje barroco y muy estético que nunca jamás esperarías en alguien de su condición (y que, por supuesto, el texto no justifica).

En cualquier caso, la brillante puesta en escena, el magnífico trabajo de los actores y una dirección impecable convierten este trabajo de La Virgueria en una cita ineludible. Una cita que es, además, clandestina, ya que la compañía ha apostado en esta ocasión por representar el texto en un local y usando solo las redes como intermediarias entre ellos y su público. En su Facebook encontraréis toda la información necesaria para acudir a verlos.

Paisaje sin casas
Companyia La Virgueria. Autor: Pablo Ley. Director: Aleix Fauró. Ayudante de dirección: Isis Martín. Actores: Carles Gilabert, Eduardo Telletxea y Javier Beltrán. Diseño de luces: Andreu Romaní. Espacio escénico: Ian Gehlhaar. Vestuario: La Virgueria.  Fotografia: Anna Miralles. Diseño gráfico: Oscar Llobet. Producción ejecutiva: Marina Fita i Elsa Lluch. Producción: La Virgueria. Asistente de dirección: Elena Martín. Promoción: David Costa.
Sala: Local privat. Data: 23/05/2016. Fotografia: (c) Anna Miralles.

Comparteix aquesta entrada a:

Deixa un comentari

Aquest lloc utilitza Akismet per reduir els comentaris brossa. Apreneu com es processen les dades dels comentaris.